جمهوری لیبرال و ایمار (1919 تا 1933)نتوانست ثبات اقتصادی یا سیاسی ایجاد کند. در اوایل دهه 1930، طرفداری از حزب ناسیونال سوسیالیست کارگران آلمان (نازی) افزایش یافت.
این حزب خواهان برقراری دولتی قدرتمند و متمرکز، سیاست خارجی جنگ طلب، حفظ خصوصیات نژاد آلبانی و فسخ توافقهای پس از جنگ شد، در 1933 ، رهبر حزب نازی آدولف هیتلر (1889 تا 1945) صدر اعظم و در 1934 رئیس جمهور شد.
رایش سوم (امپراتوری) او اتریش را ضمیمه خود ساخت (1938)، چکوسلواکی را تجزیه کرد (1939)، و اقدام به نابود سازی یهودیان و دیگرانی کرد که از نظر نازیها پست بودند. هیتلر به منظور پیشبرد ادعاهای ارزی در لهستان، پیمان عدم تعرض آلمان و شوروی را منعقد کرد. (24 اوت 1939)، که به شوروی اجازه میداد تا جمهوریهای بالتیک (استونی)، لاکوی و لیتوانی را ضمیمه خود سازد و توافقی برای تقسیم لهستان در یک سپتامبر 1939 آلمان را داخل جنگ کرد.
دو روز بعد بریتانیا و فرانسه به آلمان اعلام جنگ کردند ولی برای کمک به لهستان کاری نمیتوانستنند انجام دهند.